Beyaz Geceler
Fyodor DostoyevskiBeyaz Geceler Sözleri ve Alıntıları
Beyaz Geceler sözleri ve alıntılarını, Beyaz Geceler kitap alıntılarını, Beyaz Geceler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ama sevinç ve mutluluk ne güzel yapıyor insanı! Kalbini nasıl bir sevgiyle coşturuyor insanın! Sanki kalbini tümüyle bir başkasının kalbine boşaltmak geliyor içinden insanın, her şeyin neşeyle dolup taşmasını, gülmesini istiyor. Hem nasıl bir insandan ötekine geçiyor bu sevinç!
Ah, mutluluk nasıl da şımartıyor insanı! Ve ben... Ben hepsini gerçek sanıyordum; öyle sanıyordum ki, Nastenka...
Sayfa 55Kitabı okudu
Birden yapayalnız olduğumu, herkesin benden uzaklaştığını, beni terk ettiğini düşünmeye başlamıştım.
Neden, sõyleyin bana Nastenka, neden daralır insanın ruhu böyle anlarda?
Sayfa 32Kitabı okudu
Ulu Tanrım. O an ne kadar uzun ve mutlu bir andı. Bir insana ömründe bir kez böyle bir an yetmez mi?
Sayfa 78
Nedense insanlar olduklarından sert gözükmek istiyorlar. İnsanlarda duygularını açıklarlarsa altta kalacaklarına, küçük düşeceklerine dair bir his var.
Sayfa 59
"Böyle bir göğün altında insan nasıl olur da öfkelenir, hırçınlaşabilir?"
Sayfa 9
"Peki bunca yıl ne yaptın? Hayatının en iyi yıllarını hangi mezarlığa gömdün? Gerçekten yaşadın mı yoksa yaşadığını mı sanıyorsun?"
Sayfa 37
Bir keresinde hatıralarım ağlatmıştı bile beni, sizin gibi...
Sayfa 18Kitabı okudu
...Bir an için yakın,
Olsun diye mi senin kalbine,
Yoksa yaratılmıştı o?..