Beyaz Geceler
Fyodor DostoyevskiBeyaz Geceler Sözleri ve Alıntıları
Beyaz Geceler sözleri ve alıntılarını, Beyaz Geceler kitap alıntılarını, Beyaz Geceler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Insan aldanıyor, başkalarına inanıyor ister istemez, ruhunu dalgalandıran tutkunun gerçek olduğunu, boş hayallerinde elle tutulur, canlı birşeylerin olduğunu sanıyor elinde olmadan!
Sayfa 33Kitabı okudu
Her zaman böyle değil midir? Mutsuz olduğumuzda başkalarının mutsuzluğunu çok daha yakından hissederiz. Duygular işte o anlarda incelip güçlenirler.
Sayfa 54
Peki ama, tanıdık neme gerek benim zaten?
Sayfa 7Kitabı okudu
İnsan sizin bütün bunları bir kitaptan okuduğunuzu sanabilir...
Sayfa 29
Pencereden dışarı bakıyordum, hiç yararı olmuyordu...rahatlayamıyordum!
Sayfa 9Kitabı okudu
Bir keresinde hatıralarım ağlatmıştı bile beni, sizin gibi...
Sayfa 18Kitabı okudu
Bir an için yakın
Olsun diye mi senin kalbine,
Yoksa yaratılmıştı o?..
Iv. Turgenev
Sayfa 6Kitabı okudu
Neden, sõyleyin bana Nastenka, neden daralır insanın ruhu böyle anlarda?
Sayfa 32Kitabı okudu
Ulu Tanrım. O an ne kadar uzun ve mutlu bir andı. Bir insana ömründe bir kez böyle bir an yetmez mi?
Sayfa 78
Nedense insanlar olduklarından sert gözükmek istiyorlar. İnsanlarda duygularını açıklarlarsa altta kalacaklarına, küçük düşeceklerine dair bir his var.
Sayfa 59
...Bir an için yakın,
Olsun diye mi senin kalbine,
Yoksa yaratılmıştı o?..
Çünkü, mutsuz olduğumuzda başkalarının mutsuzluğunu daha güçlü hissederiz. Bu acıma duygumuz dağılmaz, bir araya toplanır...
"Göğsümde kalbim konuşuyorken susamam ben."
Gökyüzü öyle yıldızlı, öyle berraktı ki, onu gören kendine sormadan edemezdi: Nasıl oluyor da böyle bir göğün altında türlü türlü suratsız, kaprisli insan yaşayabiliyor?
Sayfa 3Kitabı okudu