Bir insana olan duygularımızın yerini başka insanların duygularıyla kapatmaya çalışmak, onun açtığı yaralara başkasını sarıp sarmalamak, onun çektirdiği ızdıraba hiç utanmadan karşındakini ortak etmek, onu unutmaya çalışmak için bile hemen karşımızdakine sokulmak, ondan göremediğin sevgiyi karşındaki insandan yüzsüzce istemek, onun için ağlıyorken senin için gözyaşı dökene yüreğindekileri açmak...
İçimden bir şeyler kopup gitti kitabın sonunda..
Bende çaresiz hissettim sevgili dostumuz gibi benimde en az onun ki kadar yüreğim sızladı, sanki benimde yollarımı çıkmazlara sürüklemişler gibi nefessiz kaldım, dostumuz adına ben yoruldum..
Nastenka..Çok farklı bir karakter.. Sanki her insanın da içinde bir Nastenka varmış gibi..
Hepimizin daha siyah bir tarafı vardır kendi mutluluğumuz için başkasını harcarız, insanlarla olan ilişkilerimizi çıkarlar üzerine kurarız..
Aslında bu hepimizin karması..
Ya daha karşılaşmamıssındır ya da çoktan harcanmışsındır..