Niçin en iyi insanlar bile diğerlerinden bir şeyler saklıyor? Sözlerimizin değer gördüğünü bildiğimiz halde neden kalbimizden geçenleri olduğu gibi söyleyemiyoruz? Herkes neden daha sert görünmek istiyor? Neden duygularımızı açığa vurduğumuzda cezalandırılacakmışız gibi korkuya kapılıyoruz?
Mutluluğunu paylaşacağı bir arkadaşı yahut tanıdığı olmayan her mutlu insan gibi ben de mutluyken muhakkak bir şeyler mırıldanır ya da kendi kendime şarkı söylerim
Bu satırları yapayalnız, akıl danışacağı yahut ona yol gösterecek kimsesi olmayan ve kalbine hiç bir zaman söz geçiremeyen zavallı bir kızın yazdığını unutma.