Beyaz Geceler

Fyodor Dostoyevski
"Sözlerimizin değer gördüğünü bildiğimiz halde neden kalbimizden geçenleri olduğu gibi söyleyemiyoruz."
Reklam
Bunca asabi ve huysuz insan nasıl oluyor da bu büyüleyici gökyüzünün altında da yaşayabiliyor?
Niçin en iyi insanlar bile diğerlerinden bir şeyler saklıyor? Sözlerimizin değer gördüğünü bildiğimiz halde neden kalbimizden geçenleri olduğu gibi söyleyemiyoruz? Herkes neden daha sert görünmek istiyor? Neden duygularımızı açığa vurduğumuzda cezalandırılacakmışız gibi korkuya kapılıyoruz?
Yoksa bir anlığına da olsa senin yüreğine yakın olmak için mi yaratıldı o? İvan Sergeyeviç Turgenyev
Reklam
Yüce Tanrım, sevinç ve mutluluk insanı nasıl da güzelleştiriyor!İnsanını kalbi aşkla nasıl da çoşuyor, kalbini başka birisinin kalbine dökmek.
Sayfa 70
Mutluluğunu paylaşacağı bir arkadaşı yahut tanıdığı olmayan her mutlu insan gibi ben de mutluyken muhakkak bir şeyler mırıldanır ya da kendi kendime şarkı söylerim
Sayfa 16
‘’Yoksa bir anlığına da olsa, senin yüreğine yakın olmak için mi yaratıldı o.‘’
Reklam
Ne zamandır içimde kaynayan ve kimsenin anlayacağını ihtimal vermediğim bir şeyi kendimi tutamayıp anlattığım için pişmandım aslında.
Sayfa 43
Bunca asabi ve huysuz insan nasıl oluyor da bu büyüleyici gökyüzünün altında yaşayabiliyor?
Sayfa 9
Buralarda yaşam uzak, yabancı krallıklarda ki gibi farklıdır.
Sayfa 31
Bu satırları yapayalnız, akıl danışacağı yahut ona yol gösterecek kimsesi olmayan ve kalbine hiç bir zaman söz geçiremeyen zavallı bir kızın yazdığını unutma.
Sayfa 65
"Çünkü insanlar kendileri mutsuz olmadıkça, başkalarının mutsuzluğunu asla anlayamazlar."
Resim