Eğer yazarı gözükmese okunduğunda çok arabesk bir kitapla karşılaştığımı düşünür orta halli bir roman olarak nitelendirirdim. Ama yazarının Dostoyevski olduğu kitabı böyle hadsiz bir değerlendirme harcım değil. Ama başta da, önsözde Orhan Pamuk'un yazdığı gibi roman bir melodram (hatta sırf bu yüzden -içeriğinden- benzer bir hayalkırıklığı gelişmiş Orhan Pamuk'ta). Kitabın yazıldığı yıllarda (bu arada kitap değil de gazeteye seri biçimde öykü tarzında yazılmış) "romans" ya da "popüler roman/aşk romanları" denilen, daha sonra da "soap opera" türü TV dizilerine esin kaynağı olan (dünyada Latin dizileri, en son da Türk dizileriyle meşhur olan) yazma biçimi popülerdi, halkın elinden düşmeyen eserlerdi bu tarz eserler. Belki de bizim kültür ve sanat tarihimizde Kerime Nadir romanları gibi romanlarla ya da fakir oğlan-zengin kız vb. temalı sinema filmleriyle, dizileriyle melodrama/arabeske yoğun batmış, "bu tarzın en iyilerine muhatap olmuş" bir milletin evlatları olarak beklentimiz yüksek ya da bıktık :)) Dostoyevskilik bir durum yok burada :)) yoksa roman tarihinin ilk üç yazarından birine haddimiz de değil. Peki, aslında hikaye harika ve hatta gündelik yaşamda çok sıkça -özellikle de erkeklerden- duyduğumuz "ben seni kardeşim biliyordum/arkadaşımdın" vs. gibi tek taraflı iyi niyet ve tek taraflı aşk potansiyellerinin 100 yıl önceden yazılmış hali var. Bence okunmalı ve deneyimlenmeli, çok da uzun bir hikaye değil.
