İnsanlar niçin böyle yaşıyorlardı? Niçin bazıları iyi; bazıları kötüydü? Niye bazıları mutlu; bazıları mutsuz? Niye bazılarından herkes korkar; bazılarından kimse korkmaz? Niye bazılarının çocukları var; bazılarının yok?
-İyilik yap, kemlik gör böylesinden. Hiç şaşmaz bildiklerinden, yaptıklarından hiç utanmaz. Böyle gerekliymiş sanki...Haklı imiş, kendini daima haklı sanıyor.
Annelerin yüzünde tatlı bir gülümseme var, insan her derdini unutuyor bu gülümseme karşısında, anneler rahat mıdır rahatsız mı önemli değil, çocuğuna gülümser her zaman.
Anne kızar, anne azarlar, ama anne gülümser çocuğuna...