Arwidsson bu konuda aşağıdaki satırları kaleme almıştı :
"Her şeyden önce anadilimize saygı göstermeli ve onu korumalıyız ; dilimiz yaşadığı sürece bizde bir halk olduğumuzu hissedeceğiz. Atalarımızın dili yok olursa , Halk da tükenir ve yok olur.
Zannımca bu cümleye halk değilde millet kelimesi daha uygun olurdu.
Hayattaki düzensizliklerin en büyük sebeplerinden bir
şudur ki, herkes hayatında sadece refaha nail olmayı arzu
eder, fakat bizzat çalışmak sayesinde hayatını daha iyi bir
surette düzene koyma ihtiyacını duymaz. »
İşte böyle bir değişme her devlette, her vilâyette, her
kazada, en metrûk ve unutulmuş köşede yapılabilir.
Bunun için yalnız canlı fikirli, uyanık ruh ve mede niyet
uğrunda çalışmaktan bıkmayan, usanmayan insanlara
ihtiyaç vardır.