-Hayır,hayır korkmuyorum!dedi.Ben
-Niçin? der demez bana:
-Gözleri sizinkiler gibi bakan kimseler;insan öldürmezler,deyince ben:
-Peki ama benim gözlerim nasıl bakıyor? Deyince o:
-Hüzünlü,hüzünlü ve tasalı!Gözlerinizin derinlikleri acılarla,kederle dolu!Sizin ruhunuz da çok hasta...
Sayfa 141