Bêhna Sêvê
Fahri AyhanSözler ve Alıntılar
Heviyên min bûbû cûmek hesin û di gewriya min de asê mabû.
Sayfa 38
komkujîya Helebce'yê
"Yadê bêhna sêvan tê...
Yadê..... Ma bêhna sêvan nayê te jî yadê?..."
Demsal bihar bû. Nebat li ser axa bi bereket pêl bi pêl jîndar dibû.
Lêbelê, wê rojê li Helepçê kal dimirin, jin dimirin, zarok
dimirin, mirovahî dimir...
Bi dehan, bi sedan, bi hezaran...
Agirê evîndariyê li ser kîjan dilî peyda biba; tebatî di wî dilî de nedihîşt.
Sayfa 37