Işınlanmadan zaman yolculuğuna, yapay zekadan paralel evrenlere,
bilim kurgunun klasik konularını zaman zaman felsefi, bazen de insani
yönden ele alan kısa öyküler...
...
Elektronik bir kartın üzerine, sırlarının çözülebildiği kadarıyla, insan
beynini birebir simüle eden bir yazılımın konmasıyla oluşturulan yapay
bir beyin, yeni ölen bir insanın kafatasının içine kondu. Bir insan bedeninde
yapay bir beyin... Bedenine konan insanın beyin ölümü gerçekleşmeden
hemen önce, tüm hafızası da bu yapay beyne yüklenmişti.
...
Çok çok uzun bir zaman önce, her şey birdi ve bir her şeydi. Ne zaman
vardı ne de mekan. Sadece huzurlu bir karanlık vardı. Karanlık, büyük bir
patlamayla aydınlığa dönüştü.
...
Dünyada sadece siyah ve beyaz yoktu. Yaz ve kışla beraber bahar, sıcak
ve soğukla beraber ılık, genç ve yaşlıyla beraber orta yaşlar, büyükle
küçük arasında, hafifle ağır arasında sayılamayacak kadar çok seviye... Her
şeyin gri tonları vardı. Peki ya yasam ve ölüm? Bu ikisi neden bu kadar
birbirinden yalıtıktı? Bu ikisinin arasında gri tonlar olabilir miydi? Olursa
nasıl bir şey olurdu bu durum? Bu sorunun cevabı belki de yaşam ve
ölümün sırlarını verebilecekti ona.
