Çocukken hep bilim çocuk okuyarak büyüdüm ve bilim teknik okuyunca birşey anlamadığım için hep büyüsem keşke derdim. Ortaokulda sadece birisinde görürsem alıp bir kaç sayfa okurdum çünkü çikolata, dondurma yemekler ve başka şeyler almak hep aklımı çelerdi. Pandemi başlangıcında bir şekilde almış bulunduğum bu dergiyi okumaya bir türlü fırsat bulamadım. 2 yılı aşkın süre boyunca hep okuyacağım diyerek kitaplığımda tuttum ve son 3 günde de okuyarak bitirdim.
Küçük bilimsel haberler ve makaleler oldukça ilgi çekiciydi. Bazı haberlerden sonra acaba şimdi durum nedir diye baktıklarım oldu. Çevremizden teknolojiye, hastalıklardan uzaya kadar her yazısını atlamadan ve sıkılmadan okudum. Okurken de ilgimi kaybetmedim hatta vaktim olsaydı tek oturuşta biterdi muhtemelen.
Üstelik Tübitak dergilerinin fiyatı diğerlerine göre hep daha düşük oluyor. Bugün bile gidip baktığımızda 11 lira iken diğer dergiler minimum 30, genelde 40 lira civarında! Ben dergi yazarlarını ve editörünü tebrik ediyorum ve umuyorum ki bu dergilerin sonu hiç gelmesin.