Yorumuma kitabın içinde geçen bir cümle ile başlamak istiyorum.
"Her zaman akıl ve mantık devrede olmaz, bazen duygu patlaması içinde insan yanlış yerlere savrulabilir." Diyor.
Ne kadar doğru bir cümle.
Çünkü kusursuz değiliz.Kendi doğrumuzda ısrarcı olup yanlış yaptığımızın farkına varamadığımız, beklentilerimizi gerçeklikten çok uzaklaştırdığımız, karşımızdaki kişinin duygularını hiçe sayıp sadece kendimize odaklandığımız, sevgiyi bile abarttığımız ya da tam aksine sevgimizi göstermede yetersiz kaldığımız anlar olabiliyor. Bu durumlarda "üslubun" nasıl bir kurtarıcı olduğunu gözler önüne süren ve
anlatımını örnek olaylar ile desteklenen bu kitap, okuyun okutturun diyebileceklerim arasında yerini aldı.
