Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu

Stefan Zweig
“Kimdim ki ben senin gözünde? Yüzlercesi arasından sadece birisi, sonrasız sürüp giden bir zincirde tek bir serüven halkası."
"Her giden sonunda geri döner" dedin. "Evet," diye cevapladım, "her giden geri döner, ama her şey unutulmuş olur."
Sayfa 58
Reklam
“ İçim rahat gidiyorum, ki sen zaten bu ölümü hissedemezsin, eğer seni acıtacak olsa ölemezdim. “
Sayfa 60 - İndigo KitapKitabı okudu
İnsanlar arasında yalnız kalmaktan daha korkunç bir şey yoktur.
Gece yarılarına kadar binlerce kitap okumuştum, çünkü sen kitapları seviyordun.
Reklam
Hoş gör sevgilim.
Senden rica ediyorum, ben nasıl ki hayatım boyunca seni sevmekten yorulmadım , sen de beni dinleyeceğin bu on beş dakikanın seni yormasına izin verme.
“Evet, bütün, ama bütün insanlar beni şımarttılar, bana karşı hepsi iyiydi -yalnızca sen, evet, yalnızca sen beni unuttun, yalnızca sen, beni asla tanımadın!”
“Benim eksikliğimi duymayacaksın -bu beni teselli ediyor. O güzel aydınlık hayatında hiçbir şey şimdiye kadarkinden farklı olmayacak… ölümümle sana hiçbir üzüntü vermiyorum… bu beni teselli ediyor, sevgilim.”                                              
Reklam
İnan bana senden tek isteğim bu
Sözlerimden korkma; ölü bir insanın beklentisi olamaz; ne aşk, ne merhamet ne de avuntu dilenir. Sadece sana sığınan acımın bana söylettirdiklerine inanmanı istiyorum.
Ama sen, beni hiç tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçer gibi yanımdan geçip giden, bir taş parçasıymışım gibi üzerime basıp giden, hep giden ve sürekli giden ve beni sonsuza kadar bekleten sen, benim için kimsin sen?
Senden öncesi puslu ve bulanıktı
Sana tüm hayatımı , aslında seni tanıdığım gün başlayan hayatımı anlatmak istiyorum.
"Çok sayıda kitaba sahip olma fikri, olağanüstü bir saygı uyandırıyordu bende."
Resim