Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Stefan ZweigEn Eski Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu Sözleri ve Alıntıları
En Eski Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu sözleri ve alıntılarını, en eski Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O gece nasıl olup da ölmediğimi bilmiyorum.
Sayfa 25Kitabı okudu
Belki bana yine uzaktın, vadilerin, dağların ve ırmakların arasındaydın, fakat ben yine de kendimi sana yakın hissediyordum.
Sen beni ne o gün, ne de sonra tanıdın. Hiçbir zaman.
O karşılaşmamız benim gerçeğin uçurumuna ilk yuvarlanışım, yazgımı ilk sezişim oldu.
O an gözyaşı kaçınılmazdı, fakat bu artık mümkün değil, çünkü benim gözlerim kuru, yaşlar akmıyor.
Karanlıkta gözlerimi açtığımda, seni yanımda hissettiğimde tepemde niçin yıldızlar yok diye şaşırdım. Ben o gece gökyüzüne çok yakındım.
Bu mektup "Beni asla tanımamış olan sana..."
Sayfa 8
"Sen, sen beni bir gün olsun tanıyamayan, bir su birikintisinin kenarından geçer gibi yanımdan geçen, yerdeki taş parçası gibi üstüme basan, hep giden, sürekli giden, beni sonsuza dek bekleten birisin."
Sayfa 55Kitabı okudu
''.. acının ruhumu paramparça ettiği anda bile seni tanrının önünde suçlamadım."
Sayfa 38
... Ve insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur.