Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Stefan ZweigEn Yeni Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu sözleri ve alıntılarını, en yeni Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
69 syf.
·
Puan vermedi
'Sadece tek şey istiyorum senden;şu an sana sığınan acımın bana söylettiği her şeye inanmanı' belkide kitabın en etkileyici alıntısıdır . 79 sayfadan oluşan bir kitap.Bir arkadaşımın tavsiyesi ile okudum Stefan Zweıg kitaplarından beğenerek okuduğum olmuştur elbette fakat bu kitaba huzursuzluğun kitabı desem yeridir.Biraz kendimi zorlayarak bitirdim. Kadının ruh durumunun beni çok iyi hissettirdiğini söyleyemem.Küçük yaşlarda ünlü romancı R.(kitapta bu şekilde geçer )hayranlık duyar ilerleyen yaşlarda kadın karakter R.yi unutamaz ve bilinçli takibi ile yolları kesişir bizim ünlü çapkın romancı kadının ona duyduğu hayranlık ve aşkı hissedemez. Kadın senelerce uzaktan uzağa bu şekilde takibe devam eder ünlü romancı kadından bir haber yaşar günün birinde çocukları ölür büyük acı duyar en uzak olan yakınına yani takıntılı bir şekilde sevdiği adama, çocukluğundan bu yana ona hissettiği duygularını planlı karşılaşmalarının iç yüzünü tüm detayları ile sırrı olan biricik oğullarının öldüğünü mektup yazarak anlatır.R.mektubu bitirdikten sonra tutkulu,isimsiz ve cisimsiz kadını düşünür;uzaklardaki bir müziği hatırlarcasına...diye kitap biter adil olmayan bir sonla.Tavsiye edemediğim bir kitap maalesef. Bu kadar hastalıklı bir duygunun adı aşk olamaz bence. İlk incelememde benim için unutulmayacaklar arasında olan bir roman seçmiştim bu romanı ise beni huzursuz hissettirdiği, okurken keyif alamadığım kitaplar arasında yerini aldı.iyi okumalar...
Bilinmeyen bir kadının mektubu...
Yazarın kalemi ile ilk kez tanışma fırsatı buldum. Kitap ile ilgili fikirlerim sürekli değişiyor aslında. Bu kitabın konusuna hakimdim fakat işleyişinin böyle olduğundan haberim yoktu. Öncelikle, kitapta 13 yaşındaki bir kızın bu kadar bağlanmasını anlamsız buldum. Hayatına bu şekilde yön vermesi gerçekten de olmaması gereken bir durum.
O yaş kitlesin de zaten birilerine karşı ilgi duymak çok normal bir şey. Fakat ilgiyi bu şekilde ileri bir boyuta taşımak daha farklı bir durum. Daha karakterle tanışmadan ona karşı ilgi duyuyor zaten. Beklediği kişi yaşlı birisi aslında. Yaşlı olsa bile ona karşı zaten ilgi duymaya hazır. Fakat beklediği gibi yaşlı biri olmayınca, duyguları daha fazla ön plana çıkıyor. O dönemde yakışıklı, bu kadar bilgili bir insanı görünce ona karşı ilgisi (ona göre) daha fazla büyüyor.
Açıkçası bu kadar takıntı haline gelip, kendisini değersizleştirmesini ben pek hoş bulamadım. Bazı şeyler olmuyorsa, zorlamanın pek de bir anlamı yoktur. Bazen insan birilerine ilgi duyabilir. Bu en doğal hakkımız. Fakat bu şekilde olmamalı diye düşünüyorum. Birine karşı ilgi duyuyorsak ve ondan vazgeçemeyeceğimize inanıyorsak, onu beklemeliyiz. Karakter beklediğini söylüyor ama ben beklediğini düşünmüyorum.
Kısacası, aşık olduğunu düşünmüyorum. Takıntı haline gelmiş bir durum. (Kendi fikirlerim^^)
Öykü, roman yazarı R. olarak anılan yazarın tatilden döndükten sonra, aldığı imzasız mektubu okumasıyla başlıyor. Mektup yazarın hiç tanımadığı bir kadından gelmiştir ve "Sana, beni hiç tanımamış olan sana," diye başlar. Kadın küçükken Viyana'da yazarla aynı apartmanda yaşamış, daha sonra annesiyle birlikte Innsbruck'a taşındığı zaman bile bu adama karşı tutkusu hiç eksilmemiş ve 18 yaşına geldiği zaman tekrar Viyana'ya dönmüştür. Yazarla yeniden görüşmeye çalışan kadın üç gecelik beraberliğin ardından unutulmuş olarak hayatına devam eder. Yolları birkaç kez daha kesişse de bu kısa beraberliklerinde ona yıllardır aşık olduğu gerçeğini söylemez. Söylerse yazarın onu tamamen anlamayacağını ve hayatındaki basit kadınlardan farksız kalacağını düşünür. Aynı sebepten dolayı çocuğun varlığından da bahsetmez. Çocuğuyla birlikte zor günler geçirse de, sevdiği adamın gözünde ondan faydalanmak isteyen bir kadın olmak istemediği için, asla onunla iletişim kurmaz. Hayatını sağlamak için zengin erkeklerle çıkmaya başlasa da hiç biriyle evlenmez. Defalarca kendisini hatırlatmaya çalışsa da yazar onu tanımaz. İspanyol gribi yüzünden çocuğunu kaybettikten sonra kendisinin de öleceğini hissettiğini belirttiği mektubu yazıp gönderir. Eser yazarın kadını hatırlamaya gayret etmesi ve hatırladığı parçaları birleştirmeye çalışması ile son bulur.
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022226,9bin okunma
Kitap, sessiz ve tek taraflı bir aşkın psikolojik çözümlemesini bize sunmaktadır.
Tamamı mektup olan bir kitap.. Adını bilmediğimiz kadın kahramanımızı ömrü boyunca sevdiği ama kendisini asla tanımayan eski komşusu olan yazar R'ye yazdığı mektup ile tanıyoruz. Mektubu alan yazar R. üzerinde ne bir adres ne bir isim görebilir. Ve okumaya başlar...
Mektup yani aslında kitap...."Hiçbir zaman beni tanımamış olan sana" cümlesi ile başlar ve "Seni Seviyorum, seni seviyorum...elveda..." ile biter.
Okunduğunda mektubu yazan kadının fazlasıyla cümleleri abarttığı yorumları yapılmış. Ama ben okuduğum da öyle düşünmedim, herkes farklı yaşayıp, farklı düşünebiliyormuş demek ki...
Kadının yaşadıklarını yazdığı mektubu okurken asla bir mektupmuş gibi okumuyoruz, yazarın anlatımı bizi öyle içine çekiyor ki kadının hislerini daha çok anlıyoruz.
#stefanzweig kitaplarını seven bir okuyucu olarak bu kitaptaki duygular bana geçti diyebilirim.
Stefan Zweig kitapları içinde belkide bana en farklı hissettiren bu kitaptı.
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022226,9bin okunma
H-a-r-i-k-a
Bir insan, başka bir insanı ne kadar fazla sevebilir, başka bir insana ne kadar fazla bağlanabilir?
(Biraz fazla spoiler vermiş olabilirim, bilginiz olsun.)
Roman yazarı R., 41. doğum gününde, ismini bilmediği bir kadından epey uzun bir mektup alır. Bu mektupta herhangi bir isim yazmamaktadır, herhangi bir adres de belirtilmemiştir. Mektup ise şu şekilde başlar:
“Sana, beni hiç tanımamış olan sana,” (sayfa:6)
Bundan sonra kadının R. onun hayatına girdikten sonraki yaşamını bizzat kadından dinleriz. Onu nasıl sevdiğini, bu aşkı nasıl bir saplantı haline getirdiğini, çocuğunu doğururken çektiği acıları, ondan olan çocuğunu nasıl sevgiyle ve ilgiyle büyüttüğünü, karşısına çıkan fırsatlarları nasıl sırf onu unutan bir adam için reddettiğini, onunla nasıl tekrar karşılaştığını, R. onu tanımayınca hissettiği hayal kırıklığını okuruz.
Sizlere bir tavsiye: Birisini bu kadar saplantı haline getirmeyin, gerçekten sağlıklı bir durum değil.
