Roni Margulies'in tıpkı diğer şiir kitaplarında olduğu gibi olgun ve anımsamacı bir ruhla kaleme aldığı kısa bir şiir kitabı. Cümleler bazen düzyazının, belli yerlerinden ayrılarak dizelere bölündüğü ve siirleștiği bir biçime giriyor ve estetik zevki bozan bir hal alıyor. Fakat genel itibariyle hoş bir anlatım üslubu var. Roni'nin șiirleri, küçük fotoğraf karelerinin öyküleștirilerek anlatımı gibi bir tat taşıyor.
"Penceremin önündeki ağaçlar bugün
elektrikli testerelerle budandılar.
Günlerdir yapraklarını kaybeden dallar
büyük gürültülerle düştüler kaldırımlara.
Masamın başında oturduğum yerden,
geçmiş yılın özetlendiğini gördüm adeta.
Her şeye hakim oldu önce sarıyla sepya,
yol boyunca çıplak kaldı sonra ağaçlar.
Her başımı kaldırdığımda şimdi,
kırık parmaklarıyla yaşlı bir el
ya teslim oluyor, uzanmış gökyüzüne
ya da meydan okuyor her şeye."
