Oker'in üçüncü kitabı olan Bin Lotluk Ceset bir önceki kitabın şablonu ile yazılmış, yani konusu değişmiş ama giriş, gelişme ve sonuç birebir aynı. Bazen telefona bir oyun indirirsiniz de çok sevip bir benzerini ararsınız. Sonra benzerini bulup oynamaya başlayınca fark edersiniz ki aslında oyun motoru aynı, hatta firma da aynı, sadece grafikler farklı. Ufak çaplı bir hayal kırıklığı olur. Bu kitapta böyle hissettim.
Kitabı Storytel'de dinledim, seslendiren iyi iş çıkarmış (yer yer ufak hatalar yapmış olsa da). Daha önce Ahmet Ümit kitaplarında da bahsetmiştim, aynı karakteri (bu durumda Remzi Ünal) farklı kişiler seslendirince insan garipsiyor. O yüzden keşke Başkomser Nevzat veya Özel Dedektif Remzi gibi karakterleri hep aynı kişi seslendirebilse (Storytel yöneticileri okusa "bulmuş da bunuyor" derdi heralde).
İsminden de anlaşılacağı üzere, finans yatırım sektöründe yer alan bir firma sahibinin, birisini hafta sonu boyunca izlemesi için Remzi Ünal tutulur. Takibin daha başında bir cinayet işlenince olaylar farklı bir yöne doğru gider. Her ne kadar Remzi Ünal insanların hayatına dokunmayı sevmese de kendi deyimiyle "geri dönülmez yola girmiştir" ve işi sonuna kadar götürmeye karar verir. Finalde de tıpkı önceki kitapta olduğu gibi olayların tüm aktörlerini bir araya toplar ve küçük bir şovla tüm olan biteni açıklar.
Sıkılmadım dinlerken ama her kitap böyle aynı formatta olacaksa araya birkaç kitap koymak iyi olabilir.
