“Eski zamanlarda Hint ve Çin diyarlarında hüküm süren Şehriyar ve Şahsaman adlı iki kardeş hükümdar, karıları tarafından aldatılmak felaketine uğraşmışlar. Bu olayın etkisiyle Şehriyar, kendi ülkesinde, her gün başka bir kızla evlenip ertesi gün onu idam ettirir olmuş; bu yüzden Vezir’in güzel, bilgili ve akıllı kızı Şehrazad, hükümdarınla evlenip ya bu uğurda yaşamını yitirmeye, ya da kurtulup ülkenin tüm kadınlarını da bu beladan kurtarmaya karar vermiş… son dilek olarak kış kardeşi Dünyazad’ı görmek istemiş. Dünyazad da ondan son bir dilekte bulunmuş. “Ne olur ablacım, o güzel masallarından birini son defa anlat” diyerek… bir masal anlatmaya başlamış Şehrazad; ve şafak sökerken en heyecanlı yerinde kesmiş masalı, gündüz masal anlatılmaz diye…
Ne var ki, Dünyazad kadar Hükümdar Şehriyar da meraklanmış ve masalın sonunu getirmek üzere Şehrazad’ın canını bagışlamış… her gece birbirinden güzel masalları birbirine ekleyerek bin bir gece masal anlatmış Şehrazad.”
ve hal böyle olunca, asırlar sonra bizim kalbimize, yüremize dokunan ve hiç eskimeyen o Binbir gece masalları başlamış…
