Binbir İnsan Masalları 1-139
Cem MumcuEn Eski Binbir İnsan Masalları 1-139 Gönderileri
En Eski Binbir İnsan Masalları 1-139 kitaplarını, en eski Binbir İnsan Masalları 1-139 sözleri ve alıntılarını, en eski Binbir İnsan Masalları 1-139 yazarlarını, en eski Binbir İnsan Masalları 1-139 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Annem ve ben yaşıyoruz. Yangından bir tek babam kurtuldu.
Sayfa 145Kitabı okudu
Yakınında ev falan varsa temelini sarsar, kırar, bozar incirin kökleri. Servi öyle mi ya, dışarıdaki kısmı gibi hiç dallanmadan doğrudan aşağı iner kökü. O yüzden, değil yaşayan evlere, ölülerin bile evlerine zarar vermez.
Sayfa 173Kitabı okudu
Uzun etmeyelim, günden güne eriyip yüzü iyice beyazlaşıp mermer gibi damarlandı.
Sayfa 234Kitabı okudu
On üçüncü kattan atlamış, görenler uçak gibiydi diyorlar. Ellerini iki yana açmış, kanatlı gibiymiş. Düştüğünde parçalanmış bedeninin orta yerinde, giydiği tulumun cebinden bir kara kutu çıkmış. Kara kutuya düşüş nedeni diye şu notu yazmış:
Pervaneme kuş girdi. Çıkaramadım.
... bu kez daha soğukkanlıydım. Korktuğumu belli etmek istememiştim. Korktuğunu belli etmek düşmanı daha güçlü kılar gibi bir düşüncem vardı. ''
Sayfa 13Kitabı yarım bıraktı
“bu kez daha soğukkanlıydım. Korktuğumu belli etmek istememiştim. Korktuğunu belli etmek düşmanı daha güçlü kılar gibi bir düşüncem vardı.”
Sayfa 13Kitabı okudu
“Aklıma gelenleri kovmak o kadar zor ki. Neye benziyor biliyor musun? Sanki binlerce sinek üstüme konup konup kalkıyor.”
Sayfa 65Kitabı okudu
