Her insanın ömrü boyunca ezberinde tutacağı bir yağmur olmalı. Ansızın veya keskin bir gök gürültüsü sonrası şehre düşen bir yağmuru ezberinde tutmalı insan.
Damla damla ezberlemeli kendi yağmurunu.
Elifbayı ezberler gibi, bir kısa sureyi ezberler gibi, bir şiiri ezberler gibi ezberlemeli yağmuru.
Hiç değilse bir şarkı nakaratı kadar akılda kalmalı yağmur.
...
Gece olduğunda, uykuyu bulabilmek için aramadık yer bırakmayıp, artık vazgeçtiğinde insan, o yağmuru mırıldanmalı kendi kendine.
İnsan bir yağmuru ezberinde tutmalı.
''...Gidelim buradan;
Senin masumiyetini, bilgelik zamanlarından kalma sırları, dünyanın bütün sabahlarını yanımıza alıp da gidelim. Hesap etmeden, haritaya bakmadan gidelim...''