Eugenia Parry, Paris'te bir antikacı dükkanında, 1806-1902 tarihleri arasında Fransa'nın başkentinde işlenmiş cinayetleri belgeleyen son derece ilginç bir fotoğraf albümü bulur. Kaçınılmaz bir biçimde yüzleşmek zorunda kaldığı tutam tutam kadın saçları, kesilmiş boğazlar, parçalanmış gövdeler, ter içinde şakaklar, morg tahtaları ve altüst edilmiş evler Parry'i bu resimlerin gerisinde sinsice gizlenen hikayeleri araştırmaya iter.
Bu kitaptaki fotoğrafların çoğu, kısa zamanda Paris Adli Kimlik Bölüm Başkanlığı'na da getirilecek olan ve -daha sonraları Avrupa'nın ve Amerika Birleşik Devletleri'nin çoğu polis teşkilatı tarafından benimsenecek ve "Bertillonage" adıyla anılacak- ayrıntılı bir tesnifleme sisteminin de mucidi olan Alphonse Bertillon tarafından çekilmiştir.
Fotoğraflarda sizin de şahit olacağınız cinayetlerin çoğu, 1894-1902 yılları arasındagene Paris'te Cinayet Masası Şefi olan Armand Cochefert tarafından soruşturulmuş vefarklı başarılık dereceleriyle çözümlenmiştir. Parry, hikayelerin bu iki başkahramanını -kriminoloji biliminin babacan öncüsü ile sabırlı ve önsezili dedektifi- ve bu cinayet vakalarının ayrıntılı tarihlerini bu polis kayıtlarına da, gazete haberlerine dedayanarak anlatmakla kalmaz, cinayetlerin ve nedenlerinin çok daha ötesine giden, akıcı ve gerilimli bir roman gibi okunan yirmibeş öykü yazar.
On dokuzuncu yüzyılın son dönemlerindeki Paris'in çeşitli manzaralarını arka planda kullanarak ve tarihi gerçeklerle kurgu arasında sürekli gidip gelerek yazılan bu kitap, temelde, insanların neden cinayet işledikleri gibi son derece kaypak bir sorunun peşindedir. Metni ve imgeleri benzersiz bir biçimde birleştiren Parry, aynı zamanda, kurgusal cinayet hikayelerinin tersine, cinayetlerin nedenlerinin çoğunlukla anlaşılmaz kaldıklarını ve gerçek hayatta çoğuvakanın asla çözümlenmediğini de gösterir.
