Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Bir Boşanma Hikayesi

Elif Yılmaz

Bir Boşanma Hikayesi Sözleri ve Alıntıları

Bir Boşanma Hikayesi sözleri ve alıntılarını, Bir Boşanma Hikayesi kitap alıntılarını, Bir Boşanma Hikayesi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O gece hep beraber bir aile olmayı başardık. Belki ilk, belki son kez...
Reklam
''İnsanlar neden evlenir ? '' Çok sevmiştim...Evet, ancak evlenmek için gereken doğru sebepleri bulabilmiş miydim ? , emin değilim... Peki o halde ben neden evlenmiştim ?....
Sayfa 9 - ParolaKitabı okudu
Bana yaptığı şey... Beni ben olmaktan çıkarıyordu. Bir an böyle kocaman seviyordu, aşktan çılgınlarca sarhoş olmama sebep oluyordu. Sonra hiç acımadan kalbimi parçalara ayırıyor ama yine bir bakışıyla aynı sarhoşluğun kurbanı olmama sebep oluyordu.
Reklam
Bir kadın için hayatının aşkı nasıl bir anda yabancıya dönüşür, onu anlatmaya geldim.
Bana yaptığı şey... Beni ben olmaktan çıkarıyordu. Bir an böyle kocaman seviyordu, aşktan çılgınlarca sarhoş olmama sebep oluyordu. Sonra hiç acımadan kalbimi parçalara ayırıyor ama yine bir bakışıyla aynı sarhoşluğun kurbanı olmama sebep oluyordu.
Sayfa 357Kitabı okudu
Bir kadın için hayatının aşkı nasıl bir anda yabancıya dönüşür, onu anlatmaya geldim.
Reklam
Tam her şey bitti derken, şansımın böyle dönmüş olması hâlâ inanılmaz geliyordu bana. Bana hâlâ tüm bunlar bir rüyaymış gibi geliyordu; çünkü ben Mehmet'le bir tek rüyalarımda böyle mutlu olabiliyordum. Beni böyle kollarının arasında bir tek rüyalarımda tutuyor, sanki hiç gitmeyecekmiş gibi bir tek orada sarılıyordu.
Sayfa 253Kitabı okudu
"Sanki sayende hayatım yeteri kadar renklenmemiş gibi..." Cevap vermek yerine o muhteşem gülümsemesiyle bana bakmaya devam etti Mehmet.
Ama sonra bir şey oldu. Hayır, Dünya tepetaklak olmadı. Gezegenler de yerinden oynamadı. Ya da galaksimiz bir toz bulutunun içine sürüklenmedi. Yan tarafımda oturan oğlanlardan biri, tam yanımda oturan arkadaşını itti ve onun sırtı hızla benim omzuma çarptı. Öyle büyük bir şey olmamıştı. Ama o andan sonra evet, benim dünyam tepetaklak oldu.
Bir başımın üzerindeki şemsiyeye bakıyordum, bir de iki saniye öncesine kadar farkında olmadığım, biraz ileride duran arabaya. Nefes alamıyordum. Arkamda durmuş, başımın üzerine tuttuğu şemsiyeyle beni yağmurdan koruyan bedenin varlığının farkındaydım, ancak bir türlü dönüp onunla yüzleşemiyordum. "Çok ayıp Ayşe! Görüşmeyeli ağzın mı bozuldu senin biraz?" "Allah'ım! O ses..."
Sayfa 112Kitabı okudu