Sorokin iki dönem Rusya’sını yaşamış ve sonra batıya yerleşmiş entelektüeller kuşağının en önemli isimlerindendir. "Bir Bunalım Çağında Toplum Felsefeleri" yazarın tarih felsefesi üzerine verdiği konferansların kitaplaştırılmış biçimidir. Kitapta tarihin yorumlanmasına ilişkin bir dizi yazar grubunun görüşleri karşılaştırmalı ve eleştirel bir yöntemle ele alınmaktadır. E. H. Carr’ın “Tarih Nedir?” ve K. Popper’in “Tarihselciliğin Sefaleti” adlı eserlerindeki gibi bir tartışmanın yürütüldüğü görülmektedir. Tarihe ilişkin düzenlilikler ve anlamlandırmalarda görülen farklılaşmaların netleştirilmesi kitabın temel çabası olarak dikkat çekmektedir. Uygarlıkların önce heykel ve mimariyle beliren sanatsal tasarımı, sonra sırasıyla resim, edebiyat ve müzikle sembolize olmaktadır Gelişmeye koşut olarak başlayan sanatsal körelme gitgide soyut ve teorik bilgi alanında yoğunlaşmakta; mekanik ve kuramsal bilim bir aşamadan sonra artık yerini tekniğe bırakmaktadır. Sözkonusu evrim belli kuşakları simgeleştiren dönemlerle tarihlendirilebilir, dönemindeki toplumsal bilinci inanışı ve düşünüşü yansıtması bakımından da anlamlıdır.
