Bir Burjuvanın İtirafları
Sandor MaraiBir Burjuvanın İtirafları Gönderileri
Bir Burjuvanın İtirafları kitaplarını, Bir Burjuvanın İtirafları sözleri ve alıntılarını, Bir Burjuvanın İtirafları yazarlarını, Bir Burjuvanın İtirafları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Burjuvazi, toplumsal sorumluluk duygusunu, hayırseverlik yaparak karşılardı. Yoksullardan karnı doyurulması gereken yabancı bir tür, acı bir kabile gibi söz ederlerdi. Bazen antrenin kapısı çalınır, hizmetçi içeri seslenirdi: "Yok bir şey, bir yoksul gelmiş!"..... ...Yoksullarla tatlı dille konuşmak uygun düşerdi; "Hadi al bakalım evlat!" gibisine, bir hastayla ya da zeka engellilerle konuşur gibi.
Birini sevmek gerekiyordu, ama duygularımız yüzünden çok acı çekmek istemiyorsak sevmenin yetmediğini, teslimiyetle sevmek gerektiğini o zaman nerden bilebilirdim…
Sayfa 138Kitabı okudu
Ben de hayatımın ve sorunlarımın muhasebesini ceplerimde taşıyabilmek isterdim.
Sayfa 71Kitabı okudu
Benim ülkem bu dünyada değil. (Hz.İsa'nın sözü)
Sayfa 28Kitabı okudu
Çocuklar çabuk yargılar; temyiz hakkı tanımaksızın.
Sayfa 19Kitabı okudu
Her yeni insan sınanmak anlamına geliyordu benim için; her bir tanışıklık yoruyordu, başaracak gücüm olmadığını hissettiğim görevler gibi.
Sayfa 376Kitabı okudu
Bir gün dünyanın bütün kusurlarını, rezilliklerini, yolsuzluklarını mutlaka benim yok etmem gerektiğine inanmayı bıraktım.
Sayfa 376Kitabı okudu
Çok daha eskilerden bir şeyler kırılmıştı içimde. Kendimi herhangi bir duyguya, bir aşka tamamen teslim edemiyordum.
Sayfa 275Kitabı okudu
Terk ettiklerim benim için, yaşayanların zihnindeki ölüler gibi.
Sayfa 241Kitabı okudu
Yabancı dilde aşk ne kadar tutkulu, coşkulu anlatılırsa anlatılsın kekemedir. İnsan aşık olduğu kişiyi anadilinde düşler.
Sayfa 201Kitabı okudu
İnsan bir kere loş ışıkta yaşamaya alışınca, sis bir gün dağılsa da aydınlık çok işe yaramaz artık.
Sayfa 158Kitabı okudu
Kendimi doğruya, ağır hastanın ölüm tehlikesi de taşıyan acı bir ilaca alıştırdığı gibi alıştırıyorum; belki beni öldürecek bu doğrular ama belki de yardım edecek; aslında kaybedecek bir şeyim yok.
Sayfa 158Kitabı okudu
Zaman büyük bir duyarsızlaştırıcıdır, bazen yaralar tümüyle iyileşmiş gibi görünür ama çok sonraları, on beş yirmi yıl sonra şaşırtıcı biçimde “nedensiz yere” kanar ve katlanılamaz derecede ağrır, sonra yine uyuşur.
Sayfa 158Kitabı okudu
Her şey için onlara teşekkür borçluyum, onlardan aldıklarımı unutmak ve kendi benliğimde yok etmek çok zor oldu.
Sayfa 110Kitabı okudu
Hayatımın ve sorunlarımın muhasebesini ceplerimde taşıyabilmek isterdim.
Sayfa 71Kitabı okudu