Gerçekten okurken Stefan zweig' in yazarlığından , dilinden ve kelimelerinden tüylerin ürperdi adeta.
İnsanın statüsü , insanların gözündeki yeri ,sahip olduklarının hayattaki her şeyleri olarak kabul etmeleri ve o anlamsız gururu ...
Kitap bittikten sonra delice sorular bıraktı aklımda
Bir insan ölürken bile gururunu düşünebilir mi?
Beğenilme en iyi olma hevesi insana ölümünü bile aynı amaç uğruna planlatır mı?
Hayatın sıradanliğina eklediğimiz onca insan acaba bizim ona umut olmamızı bekliyor mu?
İnsanın duygusal anlamdaki doyumu akıl ve iradeyi yok eder mi gerçekten????
.yalnızlıkta bir ölüm mü yoksa???
...
Günlük hayatınıza kısa bir ara verip tek solukta okuyacağınız ve hayatın gerçeklerinin adeta gözünüzün önüne serileceği mükemmel bir hikaye ,
Mükemmel bir KİTAP...!!!
