Bir dəfə atama, “başqa iş, ya da həll ediləsi bir məsələ yoxmuş kimi, həmişə mənə qulaq asıb kömək edirsən. Sanki dünyanın yeganə dərdi bu imiş kimi.” – demişdim.
Hər zamankı kimi alnımdan öpüb “ bəlkə də mənim dünyam sənsən.” demişdi.
"Güvəndiyiniz, etibar etdiyiniz biri, ona ehtiyacınız olduğu zaman uzatdığınız kömək əlini geri çevirərsə, nələr hiss edərdiniz? Bunun barəsində bir düşünün. Əminəm ki, məhz o an mənim nələr yaşadığımı anlayacaqsınız."