Bir de Baktım Yoksun
Yekta KopanEn Yeni Bir de Baktım Yoksun Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Bir de Baktım Yoksun sözleri ve alıntılarını, en yeni Bir de Baktım Yoksun kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ne demek yazamıyorum? Yazacaksın. Başka neyimiz var ki bizim? Bak bana, hâlâ yazıyorum. Bir gün bile bırakmadım şu kalemi elimden. Sen de her gün okuyacaksın, her gün yazacaksın. Onun acısı, bunun sıkıntısı diye bahane aramayacaksın. Kimseyi düşünmeyeceksin. Baban, anan, karın... Kaçmak istedikten sonra sığınacak liman çok. Hiçbir limana yanaşmayacaksın. Hep açık denizde. Hep ufuk çizgisine doğru. Gözünün doğrusuna yürüyeceksin. Yazacaksın. Kimsenin dediğine bakmayacaksın yazarken, kimsenin kelimelerine çamur sıçratmasına izin vermeyeceksin, o çamuru temizlemek için bile eğilmeni istemem, hep dik duracaksın!”
Kütüphaneye yaklaşmak sana yaklaşmak gibiydi. Kitaplarla dolu bir geçmişte, kütüphaneyle çevrili bir odada sensizlikten kaçmaya çalışmak dünyanın en zor şeyiymiş.
“Kimse mutlu değildi oğlum. Kimse mutlu değildi.”
Xxfvzdbbc
Bir kere! Hayatında bana bir kere masal okudun, onda da körkütük sarhoştun. O kadar sarhoştun ki, senin o Yedi Cücükler tek tek Yamuk Prenses’in koynuna giriyordu.”
Gür bir kahkaha patlattı. “Öyle mi uydurdum? Ulan ne acayip şeyler yapmışım ya!
“Öyledir, bilirsin, insan kimi zaman duymak istediğini duyar, görmek istediğini görür. Olan biten her şeyi gerçek sanmayacaksın.”
Sesini unutmayı çok istemiştim, unutmamışım. İnsan, görüntüler dünyasında dilediği gibi at koşturabiliyor, bir olayı zaman sıçramasıyla ilgisiz bir başka olaya bağlayarak anılarını değiştirebiliyor ama sesleri değiştiremiyor, iyi biliyorum bunu. Unutmak gerekiyor; tonlamaları, vurguları, melodileri, iniş-çıkışları unutmak gerekiyor. Unutmamışım.
“Bir daha gitmesine, birinin daha gitmesine dayanamazdım ki? Güçlü değildim ben, hiç olmamıştım.”
“Kaçmak istedikten sonra sığınacak liman çok. Hiçbir limana yanaşmayacaksın. Hep açık denizde. Hep ufuk çizgisine doğru. Gözünün doğrusuna yürüyeceksin.”
“Kimsenin aklına gelmiyordum ben. Çocukluğumun gecelerinde otuz saniyede bir odamın duvarlarına yapışan gölgelerden ne farkım vardı ki?”
Gözümün doğrusuna yürüsem, göğün yerle birleştiği çizgiyi geçince bütün bilinmezlerin çözüleceği inancına kapılırdım.
DOSTOYEVSKİ