Beş ayrı hikaye... Onlarca farklı hayat... Yine de, sanki hepsi iç içe geçmiş gibi... Ben bu kitabı okumadım, bizzat yaşadım. Beynimin bütün hücrelerine, damarlarımda akan kana varasıya hissederek yaşadım. İstanbul'un arnavut kaldırımı döşeli, eski, daracık sokaklarında dolaştım. Sabahın köründe, binbir gürültüyle dükkanlarının tentesini kaldıran esnaflarla tanıştım. İstanbul'un arka sokaklarında, yüzyılın en eski binalarına çıktım, en üst katının penceresinden mavi gökyüzünü, şehrin manzarasını, birazcık zorlamayla denizi seyrettim. Sonlara doğru tımarhaneye de girdim. Ak duvarlar, akgömleklilerle boğuştum azıcık. Sonra deli ağacı gördüm. Dallarıyla penceremin camına vuruşunu duydum. Sustum, duruldum. Ağaç mı deliydi yoksa ben mi? Hiç bilmiyorum...
Bir Deli Ağaç
