Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Tarihi Ayfer Tunç

Bu kitap Samsun’da geçiyor! Öncelikle bunu söylemem lazım. Ancak Ayfer Tunç, neredeyse civardaki bütün şehirlerin ismini zikretse de bir defa bile Samsun adını kullanmıyor. Lakin röportajında söylüyor Samsun olduğunu. Zaten bölgenin tek ‘Deliler Hastanesi’ ile Saat Kulesi gibi ayrıştırıcı mekanların yanında, yazıldığı dönemde tek büyükşehir belediyesi olması gibi durumlar ile aynalı çarşı, otel, pastane, altında pasaj olan cami gibi bilindik muhitleri de kullanarak bir nevi Yusuf Atılgan’ın Anayurt Oteli’nde isim vermeden Manisa’yı tasvir etmesi gibi o da Samsun’u anlatıyor. Elbette olayların ve kahramanların neredeyse tamamı gibi mekanların da mühimce kısmı kurmaca. Kanal SS, Halktan Haber gibi yerel medya unsurları da var.

Ayfer Tunç’u ‘Bir Maniniz Yoksa Annemler Size Gelecek’ adlı adından içeriğine kadar çok özel bir kitap olan ‘70’li Yıllar’ derlemesiyle tanımıştım. Bu kitap da en az onun kadar başarılı. Sanki bir oturuşta bütün romanı yazmış gibi. Hiç kalkmamış, aralıksız devam etmiş adeta. Tabii bize bu hissi veren iki şey var. Birincisi bu hacimli romanda hiç bölüm olmaması. Yekpare bir roman. Ara vermek yok. İkincisi ise başarılı anlatımı. Yani sıkılmıyorsunuz. Sanki bir tanıdığınıza denk gelmişsiniz ve karşılıklı çaylarınızı yudumlarken o anlatıyor; siz dinliyorsunuz. Bir bakıma büyük bir roman olduğu kadar bir hikayeler, uzun hikayeler bütünü de aynı zamanda. Nitekim romanda klasik tarzda bir roman kahramanı da yok. Başrol oyuncusu yerine onlarca karakter bir arada. Bunlara rağmen anlatım ve roman dili her bir kahramanın sahnesinin geldiği anda onu yeniden hatırlamanıza yol açacak kadar başarılı.

Tabii romanda belki bir eleştiri olabilir babında çok sayıda ölüm ve çok sayıda arızalı tipe denk geliyoruz. Ancak nihayetinde anlatılanların çoğu oranın hastası olmasa dahi ‘Bir Deliler Evini’ ilgilendiren hayatlar var. Tunç, adeta şehrin, hastanenin ve hatta bu topraklarda yaşayan insanların son yüzyıldaki tarihlerine de kendi penceresinden bakıyor. Romanın merkezindeki şehir adı yazılmasa dahi Samsun olsa da, insan hikayeleri bizi Karadeniz’in dışında İstanbul’a, Ege’ye hatta ta Amerikalara kadar götürüyor.

Romanın kalınlığına rağmen ilerleyişi çok hızlı ve iyi. Çünkü hikayeler, yaşanmışlıklar sizi içine çekiyor. Merak unsuru sürekli ayakta tutulmuş. Zekice yerleştirilmiş isimler ve olaylar örgüsü var. Son 40-45 sayfaya yayılan final ise gerçekten harikulade. ‘Acaba sonunda ne olacak?’ sorusuna uygun bir final hazırlamış Tunç.

Bu kitapta Samsun olması okumam için öncelikli sebepti lakin o olmasaymış bile okunması gereken, son derece başarılı bir roman var karşımızda.

Kitabın konusu Karadeniz'deki bir Ruh Sağlığı Hastanesi'nde çalışanların ve hastaların çevresinde büyüyüp genişliyor.Kitapta çok fazla karaktere yer veren yazar bu karakterlerin hayatını bir noktada birbirleriyle kesiştiriyor .Akıcı ve okunması keyifli bir kitaptı.

Öncelikle bu kitabı okuyacaksınız hafızanıza güvenmeniz gerekiyor çünkü yığınla karakter ve olay var,zaten oldukça hacimli bir roman.bu karakterler bir şekilde birbirleriyle bağlantılı. Kitabın ilerleyen sayfalarında önceden karşınıza çıkan karakterleri ve olayları hatırlamanız gerekiyor.kitabin sert kabuğu bence bu ama kabuğu kırmayı başarınca hoş bir lezzet sizi ele geçiriyor. Son derece sürükleyici ve eğlenceli hikaye ağı o kalın kitabı hızla eritiyor. Yazarın kıvrak zekası ve hayal gücünün en güzel örneği bu eseri bence.

Ayfer Tunç okumaya bu kitabıyla başladım. Kitabı ilk elinize aldığınızda kalınlığı gözünüzü korkutabilir. Okumaya başladığınızda ise ilk olarak çok fazla karakter olduğunu fark edeceksiniz.İçerisinde bu kadar çok karakter barındıran, bu kadar çok olay içeren bir kitap nasıl olur da karmaşık olmaz diye düşünebilirsiniz. Fakat Ayfer Tunç olayları birbirine o kadar güzel bağlamış ve o kadar akıcı hale getirmiş ki kendinizi kaptırıp kitabın nasıl bittiğini anlayamıyorsunuz. Okuyunuz, okutturunuz sevgili okurlar:) Umutlarda buluşmak dileğiyle:)

"youreads eş zamanlı kitap okumaları" kapsamında okudum, kitap müthiş akıcı dile sahip ancak kısa kısa 100 kişinin birkaç sayfaya yayılacak kadar ayrıntılı hikayesini okuyorsunuz, bu hikayeleri okurken 300 kişinin ise adı geçiyor. bunun bir zorluk olmasının yanında herkesin hayat hikayesi bir trajedi, yani 500 sayfa boyunca mutlu olan insanları değil hep ölen, intihar eden, kaybolan, haber alınamayan, imkansız aşka tutulan, başına gelenler yüzünden katil olan insanların hikayelerini okuyorsunuz. çevrenizde de bu tür trajediler yaşanma ihtimali çok yüksek, belki farkında değilsiniz sadece.

bu eleştirilere rağmen hakkını yememek gerekir bu kadar çok kişi arasında müthiş bağlantılar kurulmuş, bu kadarına da pes diyebileceğiniz tesadüfler ve bağlantılar bir araya getirilmiş, müthiş bir kurgu var. hatta yazarın bilgi birikimini düşünüp eziliyorsunuz ancak kısaca söylemek gerekirse içinden birçok kitap çıkacak hikayelerden bir kitap yazılmış.

Ayfer tunç geç keşfedilen fakat etkisinden kurtulunamayan bir yazar, bir anlatıcı ve hatta bir ressam. Onun metinlerini okurken bir tablodaki insanların birbirine bakışlarını, hayat hikayelerini ve aslında ne kadar çok benzediklerini anlıyorsunuz. Ve farklı farklı hayatları o kadar güzel bağlıyor ki sanki farklı bir kişinin hayatını değil de bir kişinin farklı hallerini okuyor sanrısına kapılıyorsunuz. Daha ne diyelim. Okuyunuz, okutunuz efendim.

Kişi kadrosu çok yoğun olan, romandaki her insanın romanın bir yerinde başkahraman koltuğuna oturduğu bir eser. Ayfer Tunç'un okuduğum ilk kitabı. Başka kitaplarını da okuyacağım mutlaka. Bir konuya, bir kişiye bağlı kalmayan bu romanı birkaç kahraman çevresinde gelişen olaylardan uzaklaşmak isterseniz okuyun derim.

Ayfer Tunç en beğendiğim Türk yazarlarından biridir. Bu Kitab'ında kurgusuyla,Kişilerin bağlantılarıyla müthiş zekasını sergilemiş. Çok etkilendiğim değişik bir kitap. Ne demek istediğimi okuyunca anlarsınız.

Harika bir roman.Ayfer Tunç'un okuduğum ilk kitabıydı , böyle bir yazar tanıdığım için çok mutlu oldum.Bol karakterli ve sürükleyici bir roman.Diğer romanlarını okumak için sabırsızlanıyorum.

İnanilmaz hizla akip giden, uzunluguna ragmen bir an bile sıkmayan bir roman. Kitapta kac karakter var, sayan biri olmus mudur acaba? Buna ragmen tum ayrıntılar aklımda. Kitabı bitirdikten sonra bende oluşsan his, Ayfer Tunc'un tum kitaplarini okumak istedigim oldu.