Bir Delinin Güncesi
Aslı ErdoğanBir Delinin Güncesi Reviews
You can find Bir Delinin Güncesi reviews, Bir Delinin Güncesi book reviews, Bir Delinin Güncesi ratings on 1000Kitap.
Aslı Erdoğan bence çok çok büyük bir sanatçı zaten yazdıklarıyla bunu gösteriyor...
Bu kitap hakkında ise bence harika bir deneme ve muhteşem bir dili ve özgünlüğü yani nobel almak için mi yazıyorsun? sorusu aklımıza geliyor ve özgünlüğü ilr aslında nobel için değil gerçekten yazmak için yazmış.
Özellikle denemelerde değindiği sosyal konular bir sanatçının bu tür durumlar hakkında ki tutumuna örnek teşkil ediyor.
Benimde bazı denemelerde olduğu gibi o acıları çeken akrabalarım dostlarım vardı bunu böyle dile getiren Aslı Erdoğan'a
Sonsuz Teşekkürler....
Aslı Erdoğan gözlerimizi kapatıp, bilmemeyi seçtiğimiz gerçekleri gözümüze sokuyor yazılarıyla. Hangi gerçekler mi? Cezaevi gerçekleri. Siyasi suçlu dediklerine, kendilerinden olmayanlara, Manisa’lı çocuklara, Metin Göktepe’ye, sendikacılara…reva görülenler. Suçun kişiselliğinden uzak, anaları da cezalandıran ve iktidar değişse de asla değişmeyen “ceza” yöntemlerinin gerçeği... Radikal Gazetesindeki ve bazı dergilerdeki yazılarını topladığı bu kitapta yer alanlar ne yazık ki kendisinin bu gün Türkiye’de yaşayamamasının nedenlerinden biri bana göre. Çünkü sistem onu da kendisini rahatsız edecek “öteki” olarak görmüş. Peki ama kim bu sistem koruyucuları, neden her devirde, her dönemde yerlerini koruyorlar? 1990’da da varlar kitabın yazıldığı 2006’da da ve 2021’de de… Kim onlara bu yetkiyi veriyor, koruyor, kolluyor. Ne zamana kadar devam edecek bu durum? Üzerinde düşünülecek çok şey var. Bunun İçin kitabı okumaya gerek yok aslında, gözümüzü açıp ne olup bittiğini anlamak istemek yeter. Aslı Erdoğan,
olup biteni görmemek için bizim sıkı sıkı kapattığımız perdelerimizi açıyor biraz sadece.
Ama Everest Yayınları çok özensiz bir dizgi ve bir sürü hata ile basmış bu kitabı. Okuma hızını düşürüp, konu takibini güçleştirebilen yanlışlar bunlar. Yayınevi için eksi puan bana göre.
Aslı Erdoğan'ın gazete yazılarından derleyip kitaplaştırdığı denemesi. Yazılarının çoğu 80lerde ve 90larda cezaevlerinde yapılan işkencelerden bahsediyor. Okurlarından aldığı mektuplar aracılığıyla, onların kendi cümlelerini eleştirel diliyle birleştirip sunuyor bize köşe yazılarında.
Ayrıca kadın cinayetlerine, tecavüzlere, yapılan haksızlıklara, adeletsiz yaşama, ülkede barışın bir türlü sağlanamadığına dair serzenişlerini de dile getiriyor Aslı Erdoğan.
Genel olarak konular hoşuma gitti ama kitabını çok beğendiğimi söyleyemeyeceğim malesef.
166 syf.
8/10 puan verdi
Tavsiye üzerine alıp okuduğum ve okunacaklar listesine bütün kitaplarını eklediğim bir hanımefendi. Özellikle şu cümlesi derinden etkilemişti beni: “Dünya dediğin camda bulanık bir imgeden başka nedir ki! Lekeli, çok lekeli, hiçlik üzerine uzun bir şiir…”
Yazarın kitaba adını veren Bir Delinin Güncesinde, Paranoid şizofreni teşhisi koyulan 16 yaşındaki gencin öyküsü anlatılıyor.Bu hikayeyi severek bitirdim ancak diğer hikayeleri sevemedim.
Hiç ertelemek istemedim. Kalbim henüz acıyla sızlarken birkaç cümle kaydedeyim:
Okuduğum Aslı Erdoğan Kitapları içinde, en can'dan vuranı diyebilirim. Bir yanım bu denli kuvvetli ve cesur kalemin, bir Kadın'a ait olmasıyla mutlu oldu; diğer yanım acılar içinde..
Satır arasında belki de çok inceden sezdirdiği bazı şeyler konusunda, oturup yeniden düşüneceğim; sevgilerimi, beğenilerimi çek edeceğim. Öncelikle onlarda ''hak teslim etmeyi'' öğreneceğim ki, bir adım daha yol alabileyim..
Acı, kendine dayanmadan, başkalarının acılarına kayıtsız kalmak, hattâ müstahak görmek.. ''Adalet'' kavramını kendi bakış açımıza göre şekillendirmek; ''ötekiler'' istediğinde, ''Ama..''lı cümlelerle söze başlamak.. Ve ''insan'' olmak..
Bu tarih, evvelinden beri süre gelen ve devam eden bir tarih..
''İyi Uykular Çocuklar'' modunda bir yazar olmadığı için Aslı Erdoğan'a minnetle..
*
Kitabın son cümleleri:
*
''Yaralar çoğu kez dilsizdir, ama bir konuştular mı, sesleri korkutucudur ve yalan söylemeyi beceremezler. Ellinci yazıyı da buruk bir gülümsemeyle bırakıyorum: Gitsin. Söz de uçar, yazı da.. Geriye kalan ne.? İnanın bilmiyorum.''