"Bence bu dünyadaki en masum mutluluk sebeplerinden biri; duygularını, düşüncelerini ve fikirlerini başkalarıyla paylaşabilmektir."
Kitaplardaki cümleler tesadüften ibaret değildir. İçe atılan hislerin, duyguların birikmişliği ve söylenmeye hasret kalışların sonucunda yazıya dökülmesidir. Kiminin zaaflarını belli eder, kiminin yarasına merhem olur, kimini teşvik eder. Yazarımız için ise en masum mutluluk sebebiymiş yazmak. Bana göre yazmak kalıcı kılmaktır sevinci, üzüntüyü acıyı. Bazen can yakar, bazen tebessüme sebep olur. Gogol'un bu kitabı "Bir Delinin Hatıra Defteri, Palto ve Burun" adı altında üç hikayeden oluşuyor.
Gogol'un ruhsal sıkıntılar sonucunda delirme noktasına geldiği ve intihar ettiğini göz önünde tutarsak sorularımız cevap bulabilir. Delilik! Buna neye göre karar veriyorlar, alışılmışın dışında hareketler sergileyince ve düşünce yapısı farklılaştığında deli mi oluyoruz?
Dostoyevski'nin "Hepimiz Gogol'un Palto'sundan çıktık." sözünü duymuşsunuzdur. Bu yüzden Palto hikayesine daha çok dikkat kesildim. Alaycı bir üslup ve fantastik bir işleyiş...
Gogol bütün hikayelerini Rus toplumunun sıkıcılığı, yaşamı eleştirerek yazmıştır. Fakirlik, dışlanmışlık, zorluklara rağmen mücadele eden alt sınıfın sözcüsü olmuştur. İğneleyici cümleleri zekasına hayran bıraktırıyor.
Okuyup içinizde yer etmesi gereken güzel bir eser. Eşlik edin Gogol'un düşüncelerine.
Tavsiyemdir.
