Bence Bulgakov 'sistem eleştiricisi' etiketinin altında küçültülmüş bir edebi kişilik. Yasaklanmış kitapları uzun bir süre basılamamış, tamam, para kazanabilmek için gazetelerde hikayecikler yazmış editörün isteği doğrultusunda, o da tamam ama niye ille de bu yönünü öne çıkarıyoruz? Niye biz insanoğlulları illa bir kalıp kullanma sevdalıyız? Yazar işte. Rus edebiyatında Gogol'la birlikte anılan, yazdığını okutan, kalemi kuvvetli, gözlemi kuvvetli, yer yer gülümseten, araştırmaya, empati yapmaya sevk eden okunulası bir yazar.
Bir Delinin Hikayesi döneminin aynası bir kitap ya da 'izlenilebilecek' bir kitap da denilebilir. Bulgakov yaşanılan ne varsa kendi algı kapısından bizi içeri davet ediyor. Zenginlikten 'kamulaştırma' sonucu fakirliğe adım atan insanlar; konut eksikliğinin ( ki insanlar tek odada yaşamaktan ve komünal binada ortak bir tuvaleti, mutfağı kullanmaktan bıkmış ama o bile lüks bulunamıyor.) yol açtığı barınamayan, barınma için evraklara, özel imzalara ihtiyaç duyan biçareler; savaşın karanlık yüzünde kendini, aklını kaybeden deliler ve yazarın kendisi kitabın ana eksenini oluşturuyor.
Keyifle okunulabilecek bir dönem kitabı. Ve Verita Yayınevi çevirmeni ile birlikte çok güzel bir iş çıkarmış, dipnotlar muhteşem.
