Mîna Urgan'ın, Bir Dinozorun Anıları'ndan sonra çıkardığı kitabı, adından da anlaşılacağı üzere gezilerini anlatıyor. Mîna Urgan okumak bana kendimi çok iyi hissettiriyor, ilham veriyor. Keşke onun anılarını daha çok okuyabilsek. Kitabın sonunda, bir öncekinde olduğu gibi, bir de fotoğraf albümü var. Anlattığı anılara ait fotoğrafları görebilmek çok hoş cidden.
Kitabın son söz kısmını okuduktan sonra tüylerim diken diken oldu. Bilindiği üzere Mîna Urgan bu kitap yayınlandıktan 1 sene sonra vefat etti. Sanırım kendisi de bunu önsezmişti ki kitabın son sözünde, önceki kitabının aksine bu sefer gerçek bir sonsöz olduğunu söylüyor ve "Kalanlara sonsuz sevgiler." diye bitiriyor kitabı. Kalanlar; yani bizler. Ölümünden 20 yıl sonra bu kitabı okumak beni duygulandırdı, kendisine tekrar tekrar hayranlık duydum. İyi ki okumuşum dediğim kitaplardan.
