"Zavallı şair… Bülbül hamûş, havz tehî, gülsitan harab diye inliyordu. Ne bülbül kaldı, ne havz." Kitabın yayımlandığı 80’li yılların Türkiye’sindeki talebe hareketlerini cinayetten çok intihar olarak yorumlayan, yaşanılan trajediyi ellerine geçen gerçek tabanca ve dinamitlerle oynalınan “çocuk bayramı müsameresine” benzeten yazar, bu kanlı kargaşayı anarşi değil kanunsuzluk, sabit kanun yokluğu anlamına gelen anomie olarak nitelendirir.
Kitabın kapağında yer alan dünya resminin ortasından süzülen kana inat, Cemil Meriç insanları, özellikle insanımızı irfana davet ediyor. Bu kitabın Cemil Meriç külliyatı içinde değerli bir yeri olduğunu düşünerek, okumanızı tavsiye ediyorum.