Yeni yıla girdiğimizden beri yalnız üç tane harlequin (beyaz dizi) kitabı 6 adet hikaye okuyabildim. Umarım bu kitap okuma isteksizliğim bir an önce beni terk eder ve eski tempoya geri dönerim. Yazarın kalemini ilk kez okudum; o yüzden okumaya karar verirken tereddüt ettim biraz. Genelde okuduğum türde değildi ama okuduğuma pişman olmadım . Eğlenceli, komik, yer yer duygusal, bazı anlarda karakterlere sinirlendiren ve Yeliz’in bir defter dolusu sırlarını sabrın son aşamasında ortaya döken bir kitaptı.
Yeliz, fotoğraf sergisi açma hayaliyle yaşayan ama dergide çalışan özgüven eksikliği yaşayanbizden biri gibi geldi okurken. Yelizi okurken, kendi kendine konuşmalarını, içsel düşüncelerini okurken eğlendim. Sonra kızımızın yolunda gitmeyen hayatına bir anda hem tanıdık hem de yabancı bir Doruk düşüverdi. Doruk çok az vardı kitapta sanki biraz daha yoğun olabilirdi diye düşünüyorum ama o zaman da Yeliz’in hayatına tam giremezdik. Yeliz odaklı, ailesi, arkadaşları ile ilişkisi üzerine yoğunlaşmış bir kitaptı.
Sıkılmadan, eğelenerek okuduğum bir kitaptı. Okumayı düşünenler bir şans verebilir bence.
