Tolstoy'un öykülerinin olduğu bu kitapta, sanki yazarın bütün yazdığı kitapların temelini, düşüncesini gördüm. Akıcı, düşündüren imge dolu çağrışımlarla ahlaki değerin ön plana sürüldüğü temellendirdiğini idrak ettim. Her öyküsünde kendi çizgisini koruyan kendi bakış açısını okura sunan Tolstoy, yazdığı öykülerde tanık gösterdiği kaynaklarlada bir bütünlük havası veriyor kitapta. Her ne kadar öykü tarzındada olsa her öyküdeki karekterin ortak bir noktada bulusturabilmis olduğunu gördüm. Her ne kadar seytanlaşan insan varlığının işlendiği insanın iyi ve kötü yanlarını sunan Tolstoy'a sadece bir konuda katılmıyorum. Bilime, sanata, teknolojiye şeytanlaşan bir dal olarak bakması kendi fikri dışındaki insanları belli bir kalıba oturtmaya çalışması biraz sorgulanması kanaati içinde kaldım. Bütün bunlara rağmen mutlaka okunmalı ve önerilmesi gereken bir kitap olduğunu düşünmekteyim.
