Ben istedim ki ; kağıda yoldaş bildiklerimizi içerimizden çıkarırken bulamadığımız ufakları beraber konduralım satır arasına, sabahlara kadar uyumayıp kahvelere boğalım kasvete boğalım istedim. Cümlelere gizlediğimiz hayatlarımızı uyutmayalım istedim. Aşağı sallanan vagonların, dikliğe baş koyan vagonlarının makinisti olalım istedim. Sendeki payım kadar olanı istiyorum yalnızca, ne sömürü ne doyma.
Senli olanlara olan tükenme olmayacak çünkü...