"Kuşkusuz pek çok kitabın toplumsal düzeni yıkıcı etkisi var." diyor İçli Şair. Evet, bu düzen yanlış da olabilir doğru da. Ölüm cezasına çok sert tepkiler veren Hugo'nun yazdığı kitapta bir ön söz, bir tiyatro ve roman bölümü var. Kitabı bitirdikten sonra ön söz ve tiyatroyu tekrar okuma ihtiyacı hissettim. Her şey daha çok anlam kazandı. İlk okuyuşta ölüm hislerine uzaktık. İkinci okuyuşta kahramanla beraber ölümü hissettim.
1800'lerin Fransa'sında giyotin ile insanlar idam ediliyor. Bir mahkumun duygularını ustaca anlatmış. Ön sözünde kendi düşüncelerine yer vermiş. Meclisteki insanların kendi çıkarları söz konusu olduğunda ölüm cezasını kaldırması ama sıradan halka geldiğinde acımızca ve vicdansızca yapılan idamlar çifte standardı gözler önüne seriyor.
Trajedi Hakkında Bir Komedi bölümünde tam da Victor Hugo'nun da bahsettiği geveze aydınların ölüm cezasına kayıtsız kalışları ve gayet sıradan bir şeymiş gibi bahsetmeleri canlandırılmış. Yazar, kitaba verilecek tepkileri onlardan önce yazmış ki bu da onun güçlü bir gözlem yeteneği olan ileri görüşlü biri olduğunu gösterir.
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü 
Victor Hugo
