Yarın saat 16.00'da öleceğinizi bilseniz ne yaparsınız? Son kez ziyaret edebileceğiniz bir yer yok, ailenizle vedalaşma şansınız yok, özgürlüğünüz yok, kimler tarafından, nasıl ve neden öldürüleceğinizi biliyorsunuz, ne yaparsınız?
Hücre duvarında açılan küçük bir yarıktan dışarıyı gözlüyorsunuz, meydanda büyük bir koşuşturma var, kalabalık
"... tanıklar iyi tanıklık etti, davacılar iyi savunma yaptı, yargıçlar da iyi hüküm verdi."
Vee idam kararı resmen alınmıştır, herkes evine dağılabilir, kaldığı yerden hayatına devam edebilir. Peki ya, hakkında idam kararı alınmış mahkuma ne olacak? Ben bu sorunun niteliğini,
Cinayet suçu ile yargılanan mahkûm, mahkeme edildikten sonra idam cezası almıştır. Mahkeme, bu mahkûma beş hafta sonra idam kararı vermiştir. İlk sıralarda halen affedileceği umudunu da taşımakta, bu süre içinde bir af çıkabileceği veyahut ta idam cezasının hapis cezasına çevrilebileceği ihtimali içinde kendini oyalamaktadır. “Merak ediyorum, giyotinle olmasa da insanların canını vahşice alan ve buna seyirci kalan milyonlar hala neden kana doymuyor?” kitap beni çok etkiledi ve gerçekten okunması gereken bir hikaye don't spoiler diyorum..
Victor Hugo, bu kitap vesilesi ile var olan sistemi eleştirmiş, ne olursa olsun hiç bir canlının idam cezasını hak etmediğini, bunun çok acımasızca olduğunu, savunulacak bir yanının olmadığını savunmuştur. Aynı zamanda kendi hayatından izler taşıması, gördüğü bazı rüyaları ve yaşadığı bazı olayları karakterin üzerinde sergilemesi de insanı etkiliyor . Gelecekteki Sefiller romanının bir kesintisine sunulan merhabası insanı heycanlandıyor.Kısaca Victor Hugo'nun mükemmel yapıtlarından biri.
Hugo bu eserle bir başkaldırı sunmuş ve döneminde büyük yankı uyandırmayı başarmıştır. Kimse nefessiz kalarak ölmeyi haketmesin, dünya bu kadar acımasız bir yere dönüşmesin.
Cümleleri gösterişli olmadığı halde sade bir dille okuyucuyu derinden etkileyen; çaresizliği, umutsuzluğu iliklere kadar hissettiren; karaktere bu denli sempati beslenebilen nadir bir eser.
Haftalarca idam edileceği günü bekleyerek yaşamak...
Yazar, cezayı verip insanı yok etmek yerine, suçluları iyileştirmeyi savunmaktadır. Yok etme gücünün Tanrı’ya özgü olduğunu, ölüm cezasının insanlık dışı olduğunu "Öç almak insana özgüdür, cezalandırmak da Tanrı’ya" cümleleriyle belirtmiştir.
Kitapta özellikle karakterin aktardığı rüyaların anlamına odaklanmaya çalıştım. Özellikle Victor Hugo'nun gerçek hayatta gördüğü rüyaya kitapta yer vermesi çok ilgimi çekti. Buradan da anlaşılacağı üzere yazarın bilinç altında, sürekli bahsettiği sefilliğin yanında özellikle bu kitapta yer alan umutsuzluğun izlerini de görmek pekala mümkün.
Sahi siz yarın idam edileceğinizi bilseniz ne yaparsınız?
