Gözlerini gözlerimden hiç ayırmadan Hz. Mevlâna’nın şu sözlerini kazıdıdı yüreğime: “ Üzülme! Dert etme can! Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan ne mutlu sana. Elinde olmayanları söyleme bana. Elinde olanlardan bahset can. Üzülme! Geceler hep kimsesiz mi geçecek? Gidenler dönmeyecek mi? Yitirdiğin her ne ise, bir bakarsın yağmurlu bir gecede veya bir bahar sabahında karşına çıkmış. Bil ki güzellikler de var bu hayatta. Gelgitlerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin? Hüzün olgunlaştırır, kaybetmek ise sabrı öğretir."