Pop müzik severler bilebilirler... Hadise'nin bir şarkısı vardır , "Prensesler gibiydim ben baba evinde ,özgürlüğüme gölgeyi hakaret sayarım "diye...Şimdi okur anne , çıldırdı mı ne alakası var demeyin , bu kitapta işte o baba evinde şarkıda bahsedilen prensesler gibi olan ,tabi zamanın ve imkanların el verdiğince en azından özgür,seçimlerine,sözlerine değer verilen bir ailede yetişen ,fakat bin türlü alavere dalavere ile evlenmek zorunda kaldığı adamla 30 yıl nasıl bir cehennemin içinde yaşadığının öyküsü bu...
Okurken Saniye Hanım'a kızdığım yerler de oldu hak verdiğim yerler de oldu...Daha girişken,daha gözü kara olmasını dilerdim,hayatı heba edilmeden önce...Özgürlüğüne ancak kocası öldükten sonra kavuşmasaydı,ayakları üzerinde durabilseydi dedim...evet bunu hele de günümüzden 20/30 yıl önce yapmak zordu...Toplumun insafsızca yargıları, kendi ailesinde gördüğü ikinci evlilikler,dul kadın yalnız yaşayamaz başında bir erkek olmalı illa diyenler yüzünden ,bir gün mutlaka eşinin onu bir birey olarak, hayat arkadaşı olarak görebileceğine olan umudu ve inancı onu boşanmaktan geri tutmuş...
Bizler bazen toplumun değer yargılarını kendi menfaatlerimizden,kendi hayatımızdan üstün tutuyoruz...Halbuki boşanmak Allah'ın en sevmediği ama bizlere helal kıldığı bir eylemdir...ama elalem ne derciler yüzünden bütün bir hayat boyu dayak yiyen,itilen ,kakılan ,eşinin ona hiç ismiyle hitap etmediği ,zulüm gibi bir yaşam süren bir kadının,bir annenin sesi var bu kitapta...
Tavsiye eder,değerli Hocamız Doğan Cüceloğlu'na da Mevla'dan rahmet dilerim
