Okulumuzun kütüphanesini karıştırırken gördüm bu kitabı, görme engelli olan çok kıymetli kütüphane görevlimiz kitabın başına yamuk yumuk bir not yazmış: "Bu kitabı okuyunca aşk kriterleriniz değişecek." diye. Kitabı alırken kendisi orada yoktu ama bugün teslim etmeye gittiğimde konuştuk uzun uzun, biraz da bunun etkisiyle hayatımda özel bir yeri olan kitaplardan biri oldu diyebilirim.
Öznel kısımları geçip kitaba geliyorum şimdi de. Reşat Nuri'yi oldukça romantik bir yazar olarak görüyorum; böyle hep uç seviyede özellikleri olan iyi-kötü, güzel-çirkin insanlar, onların hayat karşısında mücadeleleri... Bazen abartı olduğunu düşünsem de okuması epey keyifli geliyor. Nitekim bu romanında da dünyalar güzeli, herkesin sevgilisi olan Sara'yı ve yüzüne bakılamayacak derecede çirkin, kötü kalpli (mi acaba?) olan Ziya'yı; namı diğer Homongolos'u tanıyoruz. Mektup tarzında yazılmış bu eserde olaylara önce Sara'nın gözünden şahit olurken daha sonra Homongolos'un mektuplarına konuk oluyoruz. Her iki taraftan bakarak empati yapmak güzel oluyor ama kitabı bitirince sizin de "Bir Kadın Düşmanı" olmanız kaçınılmaz gibi bir şey oluyor. :) Elbette işin şakası bir yana... Yine de toplum ve toplumun yargıları, acımasızlığı üzerine düşünmek için oldukça sarsıcı bir son sizi bekliyor. İyi okumalar. :)
