Benim için; okumanın çok uzun sürdüğü kitaplardan. Kafkadan pek hoşlanmamamın etkisi olduğunu söyleyebilirim. Bir açlık sanatçısı en sevdiğim öykü oldu. Bunun dışında bazı öyküleri Kafka derinliğinden uzakta buldum. Sıkıldığımı ve zorla bitirdiğimi söylemeliyim.
hikayelerde anlatılmak istenen ruh hali başarılı bir biçimde okuyucuya geçiyor. okuduğumda kendimi dört duvar arasında yalnız, çaresiz, durumumun sonu gelmeyecekmiş gibi hissettim.
Bu hikayeleri okurken Kafka'nın gerçekten hayaletleri gördüğüne ve içsel bir kıvranış içerisinde olduğundan şüphe etmedim. Bazı hikayeler o kadar tanıdık bir his bıraktı ki üzerimde rahatsız hissettim kendimi. Zihni her hikayede daldan dala atlamış. Okunması gereken bir kitap.
Küçük küçük hikayelerden oluşan bir kitap. Ben hikayelerin kısa olmaları sebebiyle, Kafka'nın romanlarından aldığım tadı alamadım. Ama yazarın müdavinleri için okunulası bir kitap.
Keyifli okumalar
Ben ne okudum,ne anladım. Bir sonuca varmayan,estetiği,anlamı olmayan hikayeler. Birisi oturup yazmış ve adini Kanka koymuş sanki. Bence bu kitabi eski gecebilirsiniz.
On iki öykü arasında Bir Açlık Sanatçısı ve On Bir oğul en dikkatimi çekenlerdi. Şarkıcı Josefine yada Fare Halkı ise en sevmediğim öyküsü kitabın.Genel olarak kitaptan hoşnut kaldığımı söyleyemem.
