Bir Koltukta Kaç Karpuz

- Kendiliğinizden mi okumuşsunuz, yoksa "Oku da oğlum bir göster amcana" gibi mi? - Hayır, hayır değil. Annem "Oğlum gazete bile okuyor deyince, ben de başlamışım okumaya. Yani bu, benim ilk sunuculuğum. Kendimi sunmuşum. Ben okumaya başlayınca müdür "Tamam" diyor. Ardından ben başlıkları okuyup aşağıya geçiyorum. Küçük harfleri de okuyunca, bu defa müdürün gözleri açılıyor, "Bunu ikiye mi alsak acaba" diyor.

Sayfa 23Kitabı okudu

Varsayalımismail

Kıvanç Soyadı...

İlkokul başları falan. Biliyor musunuz, bu soyadı işini okuma yazma bilmeyen annemle, ben küçücük çocuk ... Evet ailede o kadar ağabeyler varken biz gittik, ailenin bütün nüfus muamelelerini yaptırttık. Sıra geldi soyadına. "Soyadı ne" dediler. Listeler var oralarda. "Biz bunu evde bir konuşalım" dedik. Kemal ağabeyim "Ben çok güzel bir soyadı buldum" dedi, "Tarkan". Tarkan hiç fena soyadı değil. O za manlar daha bugünkü Tarkan'ın annesi babası bile doğmamıştı herhalde...Tarkan soyadı denince bir gün, iki gün dü şünüldü. Babam benimsemedi. - Aile meclisinde konuşuluyor bunlar öyle mi? - Onlar konuşuyorlar, biz duyuyoruz. Gazetede bir yazı okumuş Kemal ağabeyim. "Soyadı için teklifler" konulu bir yazı. Orada "Kıvanç" da var. Parantez içinde de "İlk defa Atatürk tarafından kullanılmıştır bu deyim" yazıyor. Kemal ağabeyim "Kıvanç" diyor. "Bakın nasıl söylenişi" filan... Gittik, aldık Kıvanç soyadım.

Sayfa 24Kitabı okudu

Reklam

Varsayalımismail

Kahveye gittiğinde de Neyzen Tevfik'ten ney dinlerdi...

Bizim eğlencemiz Şehzadebaşı'nda sinemaya gitmek, tiyatroya gitmek ve mahallede futbol oynamak. Bizim kahve alışkanlığımız filan yoktu.

Sayfa 26Kitabı okudu

Varsayalımismail

Neyzen Tevfik

- Yani kahveye gitmediniz mi hiç? - Gittim ama çok değil. Fatih'teki büyük kahvede Neyzen Tevfik diye bir adam oturuyormuş. Enteresan bir adam. Onu karşıdan öyle seyrettik; konuşmalarını dinledik. Bir keresin de ney çalıyordu. Dinledik de, itiraf edeyim ki Neyzen Tevfik' in büyüklüğünü orada anlamadım hiç. "Kim bu ihtiyar adam, böyle garip, böyle saçlar başlar filan, böyle hiç konuşmadan... " dedim herhalde.

Sayfa 27Kitabı okudu

Varsayalımismail

Türkiye'de bugün kütüphaneye gitmenin sıfıra indiği inancındayım. Biz boş zamanımızda, yazın tatilde bile kütüphaneye giderdik.

Sayfa 27 - PDFKitabı okudu

Varsayalımismail

Biliyor musunuz, benim çocukken doğru dürüst bir oyuncağım, kurmalı bir otomobilim falan olmadı hiç. ... Kırtasiye hala en büyük zevkimdir. Girer kırtasiyeye bakarım. Kalemdi, defterdi, takvimdi, ajandaydı ve... Ve arkasından oyuncak kısmına girer, bir buçuk saat kalırım... - B u yaşta bile? - Bu yaşta bile ve bazen oyuncakların nasıl kullanıldığını adama sorar, işte bildiğimiz lisanlar vasıtası ile de torunumun hoşlandığı bir oyuncak seçmek için bu çabayı gösterdiğim "pembe yalan"ını söylerim. Çünkü "Kazık kadar adam gelmiş, bu yaşta oyuncak otomobili kurup çalıştırıyor" demesin diye "Torunum için bakıyorum" derim. - Aldığınız da oluyor mu? - Neyi? - Oyuncağı. Haydi itiraf edin burda. - Olmuştur. Hem de çok. Getirir, biraz oynadıktan sonra sevdiğim birinin çocuğuna hediye ederim.

Sayfa 31 - ≈)Kitabı okudu