Dedem hep anlatırdı: “Yaşam, şaşkınlık verecek denli kısa. Belleğimi zorluyorum, örneğin bir ata atlayan bir delikanlının, kötü rastlantıları hiç hesaba katmasak da, mutlu bir akışla ilerleyecek sıradan bir yaşamın yetersiz kalabileceğinden korkmadan, en yakın köye gitme kararını nasıl alabildiğine şaşırıyorum şimdi.”
Her Franz okuduğumda düşünürüm nasıl bir adam bu? Nasıl düşüncelere sahip? Yahu anlayabilmek için derinlemesine düşünmeyi gerektirecek bu öyküleri nasıl yazmış? Çok beğendim, bir kaç öyküde çok etkilendim. Zaman zaman alıp okunacak ve her okunduğunda farklı hisleri ortaya çıkaracağını düşünüyorum.
