Sözler ve Alıntılar
Nazım'ın şiirlerinin beni bağlayan bir yapısı vardı. Okumasam olmazdı. "Sesini Kaybeden Şehir" diye bir şiiri vardı. Şöyle diyordu orada:
"Cadde boş,
Bomboş,
Cebim gibi."
Bu şiire aşık olmuştum.
Sayfa 20Kitabı okudu
Beni yıllardır sevemeyen Leyla ne çabuk başka birini yine hemen evlenecek kadar seviyordu? Kişi, kendisini seveni en çok sözleriyle yaralardı. Leyla dünyanın en güçlü silahını kullansa, bu denli canımı yakamazdı. Kim bilir o satırları ne kolay yazmıştı. Canımı, ruhumu bedenimden söktü, aldı. Oysaki bilmediği ve tahmin edemediği bir gerçek vardı: Onu en güzel ben severdim.
Sayfa 100Kitabı okudu
Paylaşmak, kendimizi olduğu kadar başkalarını da düşünüp vermek değil miydi zaten? Bir ekmeği bölüşmedikten sonra yaşamak neye yarardı?
Bir ekmeği bölüşmedikten sonra yaşamak neye yarardı?
Sayfa 60Kitabı okudu
Şiirlerimin akıbeti konusunda da özgün davranmaya başladım. Kaynağımı bulmuştum. Koca bir Anadolu, doğduğum coğrafya; dağları, nehirleri, çıplak ayaklı çocukları, gelmiş geçmiş medeniyetleri ile önümde serili duruyordu.
Sayfa 40Kitabı okudu
Nasıl da yılları buldu, bir mısra boyu maceram...
Acı çekmek de sevda gibidir Ahmed. Herkeslere nasip olmaz.
Sayfa 86Kitabı okudu