Necip Fazıl, Abdülhakim Arvasi Hazretlerini tanımadan önceki durumunu, sarp yamaçlı dağdaki inatçı bir keçiye benzetir. Ben, der, kendilerini tanımadan önce dik bir kaya üzerinde gururla dünyaya karşı dikilmiş uyuz bir keçiyken, tanıdıktan sonra yere inen ve geçtiği yol boyunca memeleri süt koyuveren biri olmuştum.
Sayfa 145