Bir Pulsuz Dilekçe
Uğur MumcuSözler ve Alıntılar
“Tanrı Türkü korusun amma , öncelikle özü ve sözü birbirine uymayan politikacılardan. Şu sahte milliyetçilerden... Şu titreyip titreyip kendilerine dönemeyenlerden... (11 Aralık 1975)
Sayfa 300Kitabı okudu
“Kalemler vardır.. Sömürünün vurgunun zırhıdır... Kalemler vardır... Özgürlüğün ve barışın silahıdır... Kalemler vardır, gençlerin idam kementlerinde kırılır atılırlar...Kalemler vardır... Resmi belgelere durmadan imza atar ve kalemler vardır, yılmadan, usanmadan, eğilmeden, bükülmeden yazar... (21 Mayıs 1976)
Sayfa 272Kitabı okudu
“ Cunta, sadece ihtilal yapmak için kurulmaz. Siyasal partiler, Silahlı Kuvvetler içinde, kendi görüşlerine yakın olanlara önemli görevler verebilmek için, ordu hiyerarşisini altüst ederek , bazı generalleri kayırmak, bazılarını da kenara itmek yoluyla da cuntacılık yapmış olurlar.”
Sayfa 141Kitabı okudu
“Ülkenin bağımsızlığını mı istiyor? Komünisttir deyip atın cezaevine, emekçi sınıfların hakkını mı savunuyor? Bozguncudur deyip, kesin sesini, özgürlük mü istiyor, Anayasa’dan yana mı yoksa devrim mi istiyor? Vurun boynunu. <<Nizam-ı alem>> böyle istiyor...
Sayfa 264 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Bazı ülkelerde, bazı kimseler, devleti soymak için, politikacı kılığına girerler. Bunlar partilerde, parlamentolarda boy gösterirler. İthalat, ihracat, banka soygunu gibi işleri siyasal ilişkilerle yürütürler. Bunları da çetecidir. Çetelerin en aşalığı da bunlardır. Bunlar yüzlerine, devlet adamı maskesi takıp, halkı soyarlar.
Allaha çok şükür, memleketimizde böyle çeteler yoktur..!
Sayfa 21Kitabı okudu
Uğur Mumcu, soruyor.-
*Cinayet, yolsuzluk ve işkence... Bu uğursuz üçgeni kırmadan, ne demokrasiden söz edebilirsiniz, ne de özgürlükten.
Kapatılan yolsuzluk dosyaları, demokrasi uğruna... Ödüllendirilen işkenceciler demokrasi uğruna... İşlenen cinayetler hep demokrasi uğruna...
Öyleyse, bu düzen, bu devlet, bu demokrasi, kim için, ne için? Söyler misiniz, ne için ve kim için?»
Kanserdik. Ölüm her gün bir sinsi yılan gibi, dolaşıyordu derilerimize. Uydurma davalarla kapattılar hücrelere. Hastaydık. Yurtdışına gitseydik kurtulurduk belki. Bir buçuk yaşındaki kızlarımızı öksüz bırakmazdık. Önce kolumuzu, omuz başından keserek, yurtseverlik borcumuzun diyeti olarak fırlattık attık önlerine. Sonra da otuz iki yaşında, bırakıp gittik bu dünyayı ecelsiz.
Öldürüldük ey halkım, unutma bizi!..