Siyasi olarak pek çok güzel inceleme yapılmış, ben farklı bir bakış açısına değinmek isterim.
Şefteli bir meyveyken henüz annesinden beslenir, annesinden tavsiyeler alır yüzünü güneşe döndürür, annesinin yapraklarıyla gölgelenir, büyür ve güzelleşir.
Bir takım yaşantılardan sonra çekirdeğiyle tekrar toprağa kavuşur. Topraktan beslenir bu sefer. Toprak yol olur, kimi zaman sarar onu tüm benliğiyle hissettirecek kadar, suyu ulaştırır, soğuk havalarda sıcaklık verir ve filizlenmesine, olgunlaşmasına yardım eder.
Şeftali çekirdeği daha sonra topraktan çıkarır yüzünü güneşe döner ışığı da ısıyıda tüm minik damarlarında hisseder. Büyüdükçe çetinleşir hayat rüzgar kırıcılığını gösterir. Bir takım olaylardan sonra kendisini annesinin gölgesinde bulur.
Kısacası anneliği ve kadınlığı ince ince işlemiş güzel bir hikaye.
