Tony Webster, herkesin, her şeyin merkezinde olduğunu sanan yaşlı adam. Hayatının bir bölümünden sonra dönüp geçmişte yaşadıklarına bakmaya başlıyor. Lise yıllarını hatırlıyor önce, sonra üniversite anılarını, arkadaşlarını, aşklarını. Gençliğinde kendisine en yakın arkadaşlarından biri tarafından yazılan bir mektupla arkadaşlığı ve aşkı sorgulayıp mektuba verdiği yanıt için yıllar sonra ne kadar farklı düşüncelerle boğulduğunu görüyoruz Tony’nin. Aslında tüm bu geriye dönüşlerin sebebi bu yakın arkadaşının intihar ederken kendisine verilmesini söylendiği günlüğün peşine düşmesiyle başlıyor. Çoğu zaman öyle olmaz mı zaten, yaşadığımız olay sonucunda o an da verdiğimiz tepki en doğru tepkidir. Böyle inanmak isteriz çünkü. Peki bir de yaşanan olaylara başka bir gözle bakma şansımız olsa yine yaptığımızı doğru bulur muyuz acaba?
.
.
Kısa fakat yorucu bir okumaydı benim için. Bana göre yorucuydu ama bu tür kitaplar yorucu, düşündürücü, rahatsız edici olduğu için kıymetli olmuyorlar mı zaten? Kitabı bitirdikten sonra filmini izlediğimde filmin kitaptan daha çok hoşuma gittiğini farkettim. Ama belki de kitabı okumamış olsaydım film de anlamsız gelebilirdi bana. Velhasılı kelam, güzel şey yeni yazarlarla tanışıp farklı hayatlara yelken açmak.
